حمایت های مردمی و اصناف در هشت سال دفاع مقدس؛ الگویی عملی از اقتصاد مقاومتی

این افراد اما عقب ننشسته و در پشت جبهه به خدمت به رزمندگان اسلام مشغول می‌شدند. بخشی از فعالیت های پشتیبانی جنگ و پشت جبهه از خود خانه‌های مردم آغاز می‌شد. آنجا که زنان دور هم جمع می‌شدند و به دوخت و دوز و بافتنی برای رزمندگان مشغول می‌شدند. یا مراکزی همچون مساجد مدارس که کمک‌های نقدی و غیر نقدی مردم را برای ارسال به جبهه‌ها جمع آوری می‌کردند.

شور خدمت به جبهه‌ها در همه کوچه‌ها و محله‌ها و حتی در روستاهای کوچک هم نمایان بود. هر کس هرچقدر در توان داشت به کار می‌بست تا در این کارزار مفید باشد. یکی کیسه کیسه برنج از حجره‌اش در بازار راهی کمک به جبهه‌ها می‌کرد و دیگری تنها النگوی دستش را درآورده و به جبهه می‌بخشید. زنان تازه عروس از جواهرات عروسی‌شان و پیرزن‌ها از پس انداز قدیمی‌شان می‌بخشیدند. حتی روستاییان که کمک نقدی برای جبهه‌ها نداشتند، ماست و پنیر دام‌هایشان و غلات زمین‌هایشان را اهدا می‌کردند. یا به دست خود مربا و نان پخته راهی جبهه‌ها می‌کردند.

شوقی که مردم برای رساندن کمک‌هایشان به دست رزمندگان داشتند خود مانورهای مردمی شکوهمندی را می‌ساخت که شاید در ۴۰ سال اخیر بی نظیر بوده باشد. رفتارهایی که منحصر به یک نظام اسلامی بود و کمتر ملتی در دنیا در دوران جنگ خود نظیر آن را مشاهده یا تجربه کرده است.

مردم بشرویه نیز کمک های قابل توجهی از پخت نان خشک محلی (قینیچه) گرفته تا مبالغ نقدی و … به رزمندگان غیور و فرزندانشان در جبهه های حق علیه باطل داشته اند که در این گزارش نمونه ای از کمک های مردمی آورده شده است:

صدور فیش و رسید وجه پایگاه بسیج رقه در سال ۱۳۶۴

مبلغ واریزی توسط مرحوم حاج علی سرچاهی (مانعلی سرچاهی) از روستای جوزردان جهت کمک رسانی به جبهه ها در سال ۱۳۶۴

بسمه تعالی

مهم اینست که ایرانیان بدانند که خود میتوانند کاری بکنند.« امام خمینی – ره »

برادر مانعلی سرچاهی مبلغ ۲۰۰ ریال جهت کمک رسانی به جبهه های نبرد حق علیه باطل به پایگاه بسیج رقه تحویل نموده اند.

پایگاه بسیج رقه [امضا]

روحشان شاد و یادشان گرامی